دلتنگ بین الحرمین

 

 یادش بخیر روز و شبم با حسین بود


یادش بخیر روز و شبم با حسین بود

 ذکر بی اختیار لبم یا حسین بود

پا تا سر عقیله سر و پا حسین بود

وقت اذان اشهد من یا حسین بود

ما تار و پود رشته ی پیراهن همیم

یعنی من و حسین، حسین و من همیم

دور از تو هست ولی دست از تو برنداشت

خسته شدست ولی دست از تو برنداشت...

زینب شکست ولی دست از تو برنداشت

مانند من کسی به غم و رنج تن نداد

آه که غمی چنین به دل پنج تن نداد

یادش بخیر بال و پرش میشدم خودم

سایه به سایه همسفرش میشدم خودم

یک عمر مادر و پدرش میشدم خودم

جای همه فدای سرش میشدم خودم

نام حسین حکم قسم را گرفته بود

یک شب ندیدنش نفسم را گرفته بود....

 حالا فقط به پیرهنش فکر میکنم

میسوزم و به سوختنش فکر میکنم

دارم به دست و پا زدنش فکر میکنم

بس که به نیزه و دهنش فکر میکنم

با روضه ی برادرم از هوش میروم

با ضجه های مادرم از هوش میروم...

وای از محاسن تو و انگشتهای شمر

وای از........

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.